بایگانی‌های ت - صفحه ۱۱ از ۲۳۲

ت معین

(وَ) (ص مر.)۱- دارای تاج.۲- پادشاه، سلطان.

ت معین

(تَ اَ بّ) (مص م.) کسی را به پدری گرفتن.

ت معین

(جِ) (اِفا.) بازرگان. سوداگر. ج. تجار.

ت معین

(بُ) (اِ.) بالاخانة کوچک، غرفه.

ت معین

(ص فا.)۱- دارندة تاج، نگاه دارندة افسر.۲- پادشاه، سلطان.۳- بزرگ، سرور....

ت معین

(اِ.) سلام خاص که مغولان سلاطین و خوانین را می‌دادند، بدین طریق که با...

ت معین

(گُ) (حامص.) آیین بر سر نهادن تاج و بر تخت نشستن پادشاهی نو.

ت معین

(اِ.) صندوق فلزی یا چوبی که مرده را در آن گذارند.

ت معین

(جُ تَ) (اِمر.)۱- افسر و سریر.۲- (مج.) پادشاهی، سلطنت.

ت معین

(اِ.)۱- تحریم اجتماعی یک عمل یا یک کلمه به طور رسمی.۲- شخص، چیزی یا ج...

سایدبار