بایگانی‌های ت - صفحه ۹ از ۲۳۲

ت معین

(~. شُ دَ) (مص ل.)۱- پیرو شدن.۲- بنده و فرمانبردار گشتن.

ت معین

(دَ) (مص م.)۱- تافتن، پیچ دادن، خماندن.۲- زلف و ریسمان و امثال آن را پ...

ت معین

(بِ) (اِمص.) روشنی، فروغ، درخشش.

ت معین

(دِ) (ص مف.) پیچیده، تابیده شده.

ت معین

(جِ) (اِفا.) بازرگان. سوداگر. ج. تجار.

ت معین

(بُ) (اِ.) بالاخانة کوچک، غرفه.

ت معین

(ص فا.)۱- دارندة تاج، نگاه دارندة افسر.۲- پادشاه، سلطان.۳- بزرگ، سرور....

ت معین

(اِ.) سلام خاص که مغولان سلاطین و خوانین را می‌دادند، بدین طریق که با...

ت معین

(گُ) (حامص.) آیین بر سر نهادن تاج و بر تخت نشستن پادشاهی نو.

ت معین

(اِ.) صندوق فلزی یا چوبی که مرده را در آن گذارند.

سایدبار