بایگانی‌های س - صفحه ۸۴ از ۱۵۹

س معین

(سَ لَ) ۱- (مص ل.) حقیر شدن.۲- (اِمص.) حقارت.

س معین

(سُ فَ) (اِ.)جِ سفیر؛ رسولان، ایلچیان.

س معین

(سَ) ۱- (مص ل.) پست شدن، بی قدر گشتن.۲- (اِمص.) پستی، دنائت.

س معین

(س) (اِ.)۱- کتاب، کتاب بزرگ.۲- هر یک از پنج کتاب اول عهد قدیم تورات.

س معین

(س) (اِ.) = سپاری: ساق خوشة گندم، جل.

س معین

(سُ تَ) (ص مف.)۱- کسی که گوشش را سوراخ کرده باشند.۲- کنایه از: برده، غ...

س معین

(س رِ) (اِمص.)۱- دستور دادن.۲- دستور برای انجام کار یا نگهداری از چی...

س معین

(س تَ یا تِ) (ص.)۱- ستبر، غلیظ.۲- محکم.۳- جامة هنگفت و ستبر.۴ - (اِ.)...

س معین

(س رَ. نَ یا نِ) (اِمر.) محلی که در آن سفیر و کارمندانش به اجرای امو...

س معین

(سُ تَ) ۱- (مص م.) سوراخ کردن.۲- (مص ل.) سوراخ شدن.

سایدبار