بایگانی‌های س - صفحه ۸۶ از ۱۵۹

س معین

(سَ فَ) (ص نسب.)۱- لوازم سفر.۲- مسافر.۳- شاعرانی که در لشکر - کشی‌ها ...

س معین

(سُ گَ) (ص فا.) کسی که ظروف سفالین سازد.

س معین

(~. نِ) (اِمر.) اتاق غذاخوری، ناهارخوری.

س معین

(سُ لَ یا لِ) (اِ.) ته و فرود چیزی.

س معین

(سَ. زَ دَ) (مص م.) (عا.) خوردن.

س معین

(سَ فْ) (مص م.) ریختن، ریختن آب یا خون.

س معین

(سَ قّ) (اِ.) (عا.) سقف دهان، کام. ؛~ کسی را با چیزی برداشتن سخت عاد...

س معین

(سَ) (اِ.) = سفج. سفجه. سفچه:۱- خربزة نارس.۲- شراب مثلث.

س معین

(سَ) (حامص.) جهالت، نادانی، بلاهت.

س معین

(سَ) (اِ.)۱- آرد بیخته.۲- هر داروی کوبیده که خشک مصرف کنند.

سایدبار