بایگانی‌های س - صفحه ۹۷ از ۱۵۹ - لغت نامه زردیس

س معین

سماء

(سَ) (اِ.) آسمان. ج. سماوات.

س معین

سماکچه

(سَ چَ یا چِ) (اِ.) سینه بند زنان.

س معین

سم الخیط

(سَ مُّ لْ) (اِمر.) سوراخ سوزن.

س معین

سماکار

(سَ) (ص.) خدمتکار، خدمتکار میخانه.

س معین

سم

(~.) (اِ.) خانه‌ای زیر زمین که در بیابان‌ها برای مسافران می‌ساختند.

س معین

سماک

(~.) (اِ.) آن چه بدان چیزی را بردارند و بلند کنند.

س معین

سلیک

(سُ لَ) (اِمصغ. سلک) رشتة کوچک.

س معین

سماوی

(سَ) (ص.) آسمانی.

س معین

سلیم

(سَ) (ص.) سالم، بی عیب. ؛~النفس نیک سرشت، پاک نهاد (فره).

س معین

سمانه

(~.) (اِ.) بلدرچین.

سایدبار

باز کردن سایدبار