بایگانی‌های ع - صفحه ۳۶ از ۶۸

ع معین

(عَ ضْ) (اِ.)۱- ماده شتری که گوشش شکافته باشد.۲- لقب ناقة حضرت رسول (...

ع معین

(عُ ظَ) (ص.) جِ عظیم ؛ بزرگان.

ع معین

(عَ طْ) (ص فا.) آن چه که بوی خوش می‌پراکند.

ع معین

(عِ) (اِ.) هر درخت بزرگ خاردار.

ع معین

(عَ ظْ) (اِ.) استخوان. ج. عظام.

ع معین

(~.) (ص مر.) دارای بوی خوش.

ع معین

(عَ ضّ) ۱- (مص م.) گزیدن، به دندان گرفتن.۲- (اِ.) سختی روزگار.

ع معین

(عِ ظَ) ۱- (مص م.) نصیحت کردن.۲- (اِ.) نصیحت.

ع معین

(عِ یا عَ طْ) (اِ.) بوی خوش.

ع معین

(عَ فِ) (ص.)۱- تندمزه، گس.۲- قابض.

سایدبار