بایگانی‌های ع - صفحه ۶ از ۶۸

ع معین

(ش. ش) (ص مر.) آن که پیشه اش عاشقی است.

ع معین

(~. اَ تَ) (مص ل.) کنایه از: خشمگین شدن.

ع معین

(ش) (اِفا.) دل داده، دل باخته. ج. عشاق.

ع معین

(رِ) ۱- (اِفا.) عرض کننده.۲- سالار، لشکر و سپاه.۳- شکایت کننده، شاکی....

ع معین

(نَ یا نِ) (اِ.)۱- موی زهار.۲- پشت زهار، دنبه.

ع معین

(لَ) (ص نسب.) منسوب به عالم، جهانی، سکنه جهان. ج. عالمیان.

ع معین

(اِفا.) عفو کننده. ج. عفات.

ع معین

(نِ) (اِفا.)۱- ستیز کننده.۲- کسی که از راه راست برگردد و منحرف شود. ج...

ع معین

(لِ مَ) (ق.) دانسته، آگاهانه.

ع معین

(طِ) (ص.)۱- بیکار، مهمل.۲- بی معنی، بیهوده.۳- بی پیرایه.

سایدبار