بایگانی‌های ع - صفحه ۶ از ۶۸

ع معین

(~. کُ) (ص فا.) آن که عنایت و توجهی به عاشق خود ندارد.

ع معین

(~. شُ دَ) (مص ل.)۱- پیش آمدن، رخ دادن.۲- شکایت کردن، دادخواهی کردن.

ع معین

(ش. ش) (ص مر.) آن که پیشه اش عاشقی است.

ع معین

(~. اَ تَ) (مص ل.) کنایه از: خشمگین شدن.

ع معین

(ص.) اسیر، بندی.

ع معین

(لَ) (اِ.)جِ عالم ؛ جهان‌ها، گیتی‌ها.

ع معین

(یَ) ۱- (اِمص.) سلامت، تندرستی.۲- رستگاری.۳- پارسایی.۴- مجازاً محافظه...

ع معین

(نَ یا نِ) (اِ.)۱- موی زهار.۲- پشت زهار، دنبه.

ع معین

(لَ) (ص نسب.) منسوب به عالم، جهانی، سکنه جهان. ج. عالمیان.

ع معین

(اِفا.) عفو کننده. ج. عفات.

سایدبار