بایگانی‌های ب - صفحه ۴ از ۱۷۷

ب معین

(کَ رَ) (اِ.) نوعی رقص ایرانی.

ب معین

(اِ طِّ) (ص مر.) مطلع، آگاه.

ب معین

(نُ) (اِمر.) در اصطلاح کودکان، پیری که به شب نوروز (شب اول سال) جامة ن...

ب معین

(اَ لُ نَ سَ) (ص مر.) اصیل، خانواده دار، نجیب، بااصالت. مق. بی اصل و ...

ب معین

(ئِ) (اِمر.) کسی که خود را در شب عی د میلاد مسیح به صورت پیرمردی سپید...

ب معین

(اُ تُ خا) (ص مر.)۱- نیرومند.۲- اصیل، خانواده دار.

ب معین

(اِمر.) (عا.)۱- نوعی کوری که چشم ورم کرده، بزرگ تر از حد معمول می‌شود....

ب معین

(اَ دَ) (ص مر.) دارای ادب، مؤدب. مق بی ادب.

ب معین

(شَ مَ) (ص. اِ.)۱- کنایه از: شخص درشت اندام و دارای رفتار خشن و بی ادب...

ب معین

(اُ بُ هَّ) (ص مر.) باشکوه، باجلال.

سایدبار