بایگانی‌های ث - صفحه ۱۱ از ۱۱

ث معین

(ثَ) (اِ.) هشت.

ث معین

(ثَ لا) (ص.) مؤنث ثکل.۱- زن فرزند مرده، بچه کم کرده ؛ ج. ثکالی.۲- زن ...

ث معین

(ثَ نَ یِّ) (ص نسب.) منسوب به ثنویه. نک ثنویه.

ث معین

(ثَ) ۱- (مص ل.) مصیبت از دست دادن فرزند.۲- گم کردن دوست.۳- (اِمص.) فرز...

ث معین

(ثَ) (اِ.) جِ ثنیه. دندان‌های تیز پیشین، دندان‌های نیش.

ث معین

(اِ.) گیاهی است از تیرة گندمیان، پنجه مرغ.

ث معین

(ثَ بَ) (مص ل.) حالتی که پس از ثیبه شدن برای زن پیدا می‌شود.

ث معین

(ثَ یِّ بِ) (ص.) مؤنث ثیب، زن شوی دیده و از شوهر جدا مانده. خواه به ط...

ث معین

(ثَ یِّ) (ص.)۱- زن بیوه.۲- مردِ زن دیده، که اکنون بی زن است. مق پسر،...

سایدبار