بایگانی‌های ث - صفحه ۵ از ۱۱

ث معین

(ثَ فَ) (مص ل.)۱ - زیرک و چالاک شدن.۲- استاد و ماهر شدن.

ث معین

(ثَ) (ص.)۱- گران، سنگین. مق خفیف، سبک.۲- گران جان.۳- سخت بیمار.۴- یک...

ث معین

(ثَ) (ص. اِ.) جِ ثقه ؛ معتمدان.

ث معین

(ثَ) (ص.)۱- زیرک، چالاک.۲- ماهر، حاذق.۳- نام یکی از قبایل عرب ساکن بی...

ث معین

(ثُ) (اِ.)۱- کنجاره، تفاله.۲- آن چه از مایعی ته نشین شود.۳- تیرگی شیر...

ث معین

(ثِ) (اِ.) جِ ثمر، ثمره ؛ میوه‌ها.

ث معین

(اِ.) جِ ثقب ؛ سوراخ‌ها.

ث معین

(ثُ) (اِ.)۱- جِ ثغر؛ دندان‌ها، دندان‌های پیشین.۲- سرحدها، مرزها.

ث معین

(ثُ لَّ) (اِ.) گروه مردم، جمعیت.

ث معین

(ثَ) (ص.) هیمة خشک و کوچک که با آن آتش افروزند؛ آتشگیر.

سایدبار