بایگانی‌های ث - صفحه ۶ از ۱۱

ث معین

(ثَ لَ) (مص ل.) سنگین شدن، گران شدن.

ث معین

(ثَ) (اِ.) سه، سه تا.

ث معین

(ثَ) (اِ.)۱- شُتر آهسته رو.۲- زن فربه کفَل.

ث معین

(ثَ لِ) (ص.) مؤنث ثقیل. ؛اجسام ِ ~ اجسامی وزین مانند خاک و سنگ.

ث معین

(ثَ فَ) (مص ل.)۱ - زیرک و چالاک شدن.۲- استاد و ماهر شدن.

ث معین

(ثَ) (ص.)۱- گران، سنگین. مق خفیف، سبک.۲- گران جان.۳- سخت بیمار.۴- یک...

ث معین

(ثَ) (ص. اِ.) جِ ثقه ؛ معتمدان.

ث معین

(ثَ) (ص.)۱- زیرک، چالاک.۲- ماهر، حاذق.۳- نام یکی از قبایل عرب ساکن بی...

ث معین

(ثُ) (اِ.)۱- کنجاره، تفاله.۲- آن چه از مایعی ته نشین شود.۳- تیرگی شیر...

ث معین

(ثِ) (اِ.) جِ ثمر، ثمره ؛ میوه‌ها.

سایدبار