بایگانی‌های ج - صفحه ۷ از ۷۲

ج معین

(اِ.) غلة پاک کرده.

ج معین

(بُ) (اِمر.) طلب و وعده.

ج معین

(اِ.) داس، ابزاری که با آن علف را درو کنند.

ج معین

(ص.) خبرچین، آن که خبر یا پیغامی را از جایی به جای دیگر می‌برد. ج. ج...

ج معین

(کَ یا کِ دَ) (مص ل.) فریاد زدن.

ج معین

(کِ تَ) (اِمر.)ظرفی که خاکستر (سیگار و مانند آن) در آن ریزند.

ج معین

(~. دَ دَ) (مص م.) بی تاب شدن، ناشکیبایی کردن.

ج معین

(مِ جَ) (اِمر.) جام گیتی نما، جام جهان نما. جامی که جمشید چهارمین پادش...

ج معین

(~. دَ)۱- (ص فا.) در حال جامه دریدن از روی بی قراری و غم و یا وجد.۲- (...

ج معین

(یِ یا یَ) (اِفا.) مؤنث جالی. غریبانی که از وطن خود هجرت کرده‌اند.

سایدبار