بایگانی‌های ج - صفحه ۷ از ۷۲

ج معین

(س) (ص.) جسور، بی باک.

ج معین

(رُ جَ. کَ دَ) (مص ل.) هیاهو کردن.

ج معین

(اِ.) جایی که انگور را در آن لگد زنند تا شیرة آن برآید.

ج معین

(زَ دَ) (مص ل.) خبری را با صدای بلند در کوچه و خیابان به اطلاع مردم رس...

ج معین

(زِ مِ) (اِفا.)۱- مونث جازم.۲- حرفی که چون بر فعل درآید آخر آن را ساک...

ج معین

(اِ.) فریاد، بانگ.

ج معین

(~.) (ص فا.) کارگری که در حمام جامه‌های مردم را نگه می‌دارد.

ج معین

(حامص.) زراعت خربزه، هندوانه و غیره.

ج معین

(مِ) (اِ.)۱- لباس، تن پوش.۲- جام، صراحی.۳- پارچه، پارچة نادوخته. ؛~...

ج معین

(اِ.) کشتزار خربزه، هندوانه و خیار و مانند آن.

سایدبار