بایگانی‌های ج - صفحه ۹ از ۷۲

ج معین

(نِ دَ) (مص ل.) وعدة عشرت دادن، سرِ دوستی داشتن.

ج معین

(~. کَ) (اِمر.) سربینه، رخت کن حمام.

ج معین

(زَ دَ) (مص ل.) شراب خوردن.

ج معین

(~. دَ دَ) (مص م.) بی تاب شدن، ناشکیبایی کردن.

ج معین

(مِ جَ) (اِمر.) جام گیتی نما، جام جهان نما. جامی که جمشید چهارمین پادش...

ج معین

(~. دَ)۱- (ص فا.) در حال جامه دریدن از روی بی قراری و غم و یا وجد.۲- (...

ج معین

(یِ یا یَ) (اِفا.) مؤنث جالی. غریبانی که از وطن خود هجرت کرده‌اند.

ج معین

(~.) (اِمر.)۱- صندوقی که در آن جامه‌ها را گذارند.۲- اتاقی که در آن جام...

ج معین

(اِ.)۱- نوایی است از موسیقی قدیم.۲- نام طبیب معروف یونانی.

ج معین

(~.) (ص فا.) کارگری که در حمام جامه‌های مردم را نگه می‌دارد.

سایدبار