بایگانی‌های ح - صفحه ۶ از ۵۷

ح معین

(مِ) (اِفا. ص.) ترش، ترش مزه.

ح معین

(قِ) (اِفا.) آن که وی را بول به شتاب گرفته باشد، حبس کنندة ادرار.

ح معین

حاصل مصدر

ح معین

(قِ) (اِفا.) کینه جوی، بداندیش.

ح معین

(مِ) (اِفا.) ستاینده، ستایشگر.

ح معین

(قّ) (اِ.)۱- واقع و حقیقت مطلب.۲- وسط چیزی، میان شی.

ح معین

(ق.) اکنون، حالا.

ح معین

(اِفا.) پابرهنه. ج. حفاة.

ح معین

(کَ دَ) (مص م.) (عا.) فهماندن، فهمانیدن.

ح معین

(فِ) (ص. اِ.)۱- فرزندزاده.۲- خدمتکار. ج. حفده.

سایدبار