بایگانی‌های خ - صفحه ۱۴ از ۹۲

خ معین

(دَ) (ص مر.) ناشی، ناوارد در کار.

خ معین

(~. نِ) (ص مر.) فقیر، بیچاره.

خ معین

(کِ تَ) (اِ.) گردی که پس از سوختن چوب، زغال و غیره به جای ماند.

خ معین

(~.) (ص فا.) چاپلوس، متملق.

خ معین

(ص مر.)۱- مانند خاک.۲- افتاده، فروتن.۳- (کن.) پست، خوار، ذلیل.

خ معین

(یِ) (اِ.)۱- تخم، تخم مرغ.۲- تخم انسان یا حیوان نر. ؛ ~کسی را مالاند...

خ معین

(اِ.)۱- سنگر.۲- محلی که خاک در آن ریزند.

خ معین

(یِ) (اِفا.) خیانتکار.

خ معین

(بِ) (اِمر.) خاشاک و آشغال که به سبب روفتن جایی گرد آید.

خ معین

(یِ) (ص.) ترسیده، ترسان.

سایدبار