بایگانی‌های خ - صفحه ۲۷ از ۹۲

خ معین

(~.) (ص.) نوکر، چاکر.

خ معین

(خَ رّ) (ص.) دروغ باف، دروغ - زن.

خ معین

(خَ)۱ - (ص.) ویران.۲ - (اِمص.)ویرانی.۳- سیاه مست.

خ معین

(خِ مَ) (اِمص.)۱- بندگی، چاکری.۲- (عا.) خدمت نظام وظیفه. ؛ ~ به کران...

خ معین

(خَ دَ) (مص م.) ایجاد بریدگی و زخم کردن.

خ معین

(خَ. کَ دَ) (مص م.) فریب دادن، فریفتن.

خ معین

(خِ خِ رِ) (اِ.) (عا.) گلو، حنجره. ؛تا ~ زیر قرض بودن کنایه از: بس...

خ معین

(خَ بَ) (اِمر.) سوراخ پهن.

خ معین

(خُ خُ) (اِ.) آوازی که از گلوی فشرده یا در خواب از گلوی شخص خفته و بع...

خ معین

(خَ رِ) (ص.) ویران.

سایدبار