بایگانی‌های خ - صفحه ۳۰ از ۹۲

خ معین

(خ ِ رَ) (اِ.)۱- عقل.۲- ادراک، دریافت.

خ معین

(خَ بَ)۱- (اِ.) مرغابی بزرگ.۲- (ص.) ابله، نادان.

خ معین

(خَ خَ شَ) (اِ.) نک خرخاش.

خ معین

(خَ بُ زِ) (اِ.) گیاهی است از تیرة کدوییان که میوه اش درشت و شیرین و آ...

خ معین

(خِ خِ رِ) (اِ.) (عا.) گلو، حنجره. ؛تا ~ زیر قرض بودن کنایه از: بس...

خ معین

(خَ بَ) (اِمر.) سوراخ پهن.

خ معین

(خُ خُ) (اِ.) آوازی که از گلوی فشرده یا در خواب از گلوی شخص خفته و بع...

خ معین

(خَ رِ) (ص.) ویران.

خ معین

(خَ) (اِ.)۱- نگرانی، اضطراب.۲- غوغا، جنجال.

خ معین

(خَ یِ) (اِ.) جِ خریده.۱- لؤلؤهای ناسفته.۲- دوشیزگان، زنان شرمگین.

سایدبار