بایگانی‌های خ - صفحه ۴۰ از ۹۲

خ معین

(خَ) (اِ.) پاییز، خریف.

خ معین

(خَ) (اِمر.) خیمة بزرگ، سراپرده.

خ معین

(خِ) (مص ل)۱- خوار شدن، پست شدن.۲- خواری، رسوایی.

خ معین

(خَ زّ) (اِ.) جانوری است پستاندار و گوشتخوار شبیه سمور با دُمی دراز و ...

خ معین

(خَ رَ)(ص نسب.)(عا.) احمقانه: شوخی خرکی کردن.

خ معین

(خَ) (اِ.) خبزدو؛ سرگین غلطان.

خ معین

(خَ) (اِ.) پاییز، خزان.

خ معین

(خَ رَ) (ص.) آن که خر را کرایه دهد؛ خربنده.

خ معین

(خَ زِ) (اِ.) نوعی رستنی نهانزا که ساقه و برگ دارد اما گل و ریشه ندارد...

خ معین

(خَ طِ) (اِ.)۱- کیسه‌ای که از چرم یا پوست درست کنند.۲- نقشة جغرافیا. ...

سایدبار