بایگانی‌های خ - صفحه ۶۷ از ۹۲ - لغت نامه زردیس

خ معین

خنزر پنزر

(خِ زِ. پِ زِ) (اِمر.) (عا.) خِرت و پرت، اجناس کم بها.

خ معین

خنب

(خُ) (اِ.) خم.

خ معین

خنیده

(~.) (اِمف.) معروف، شهرت یافته.

خ معین

خندوتند

(خَ دُ تَ)(اِمر.)۱ - زیر و زبر.۲ - تار و - مار، پراکنده.

خ معین

خناک

(خُ) (اِ.) نک دیفتری.

خ معین

خنیدن

(خَ دَ) (مص ل.)۱- پیچیدن آواز.۲- شهرت پیدا کردن.

خ معین

خنده رو

(ی) (~.) (ص مر.) کسی که دارای چهره بشاش است.

خ معین

خناق

(خُ) (اِ.) دیفتری.

خ معین

خنیاگر

(~. گَ) (ص فا.) آوازخوان.

خ معین

خنده خریش

(~. خَ) (ص مر.) کسی که مردم به او بخندند و مسخره اش کنند.

سایدبار

باز کردن سایدبار