جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
خ
معین
خنگال
(خِ.) (اِمر.) سوراخی که نشانة تیر باشد.
خ
معین
خندستان
(خَ دِ یا دَ) (اِمر.)۱- افسوس، سخره، لاغ.۲- مجلس مسخرگی، معرکة مسخرگی...
خ
معین
خمیص
(خَ) (ص.)۱- باریک، نزار.۲- باریک میان.
خ
معین
خنگ و لوک
(خِ گُ) (ص مر.) کسی که در همه چیز عاجز باشد و کاری از او برنیاید.
خ
معین
خندریس
(خَ دَ) (اِ.) شراب کهنه.
خ
معین
خمیس
(خَ) (اِ. ق.)۱- پنجشنبه.۲- لشکر، سپاه مرکب از مقدمه، میمنه، میسره، ق...
خ
معین
خنگ بید
(~.) (اِمر.)۱- خار.۲- خار سفید.
خ
معین
خندان
(خَ)۱- (ص فا.) خنده کننده.۲- (ق.) در حال خندیدن.۳- شکوفه کننده.۴- هر چ...
خ
معین
خنگ
(~.) (ص.) (عا.) کودن، کم عقل، گیج.
خ
معین
خنجیر
(خِ یا خَ)۱- بوی تیزی که از سوختن استخوان، چرم، پشم و پنبة چرب چراغ خا...
«
‹
67
68
69
70
71
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها