بایگانی‌های خ - صفحه ۷ از ۹۲

خ معین

(فِ قِ) (اِ.) مشرق و مغرب، خاور و باختر.

خ معین

(ض) (اِفا.) فروتنی کننده.

خ معین

(فِ) (اِفا. ص.)۱- مضطرب.۲- غایب، پنهان.۳- خالی.

خ معین

(یَّ) (اِ.) ۱- سرشت، خوی.۲- فایده، اثر. ج. خصائص.

خ معین

(فِ) (اِفا.) پست کننده، خوار - کننده.

خ معین

(ص) (ص.)۱ - ندیم، مقرب.۲- خزینه دار.۳- کنیزک زیبا.۴ - هرچیز نفیس.

خ معین

(بَ) (حامص.) لاف زنی، دروغ - گویی.

خ معین

(اِفا.) خطاکننده، خطاکار.

خ معین

(~. گِ تَ) (مص م.) نزدیک کردن، مقرب ساختن.

خ معین

(ص.)۱- تهی.۲- آزاد، رها.

سایدبار