بایگانی‌های خ - صفحه ۸ از ۹۲

خ معین

(اِفا.) خطاکننده، خطاکار.

خ معین

(~. گِ تَ) (مص م.) نزدیک کردن، مقرب ساختن.

خ معین

(ص.)۱- تهی.۲- آزاد، رها.

خ معین

(طِ) (اِفا.)۱- آن چه که چشم را خیره کند.۲- تیری که به زمین بخورد و سپ...

خ معین

(صِّ) ۱- (اِ.) خاص، ویژه.۲- خویش و مقرب کسی.۳- برگزیدة قوم. ج. خواص.۴-...

خ معین

(حامص.) عمل نقش زنی به وسیلة سوزن بر پوست بدن.

خ معین

(طِ رِ) (اِ.) ضمیر، اندیشه و خیال، یادبود، یادگار، آن چه بر کسی گذشت...

خ معین

(ص رِ) (اِ.) استخوانی است مسطح و پهن و درشت که به دور خود پیچ خورده ...

خ معین

(اِ.) دایی، برادر مادر.

خ معین

(~. نِ) (اِمر.) یادآور.

سایدبار