بایگانی‌های خ - صفحه ۸۶ از ۹۲

خ معین

(اِ.) بر وزنِ بید: گیاه نورسته.

خ معین

(اِ.) گیاهی از تیرة کدوییان که اقسام گوناگون دارد و میوه اش دراز و سب...

خ معین

(اِ.) عادت، خصلت.

خ معین

(اِ.) جاده، راه عریض و هموار در شهر که مردم از آن عبور کنند و اطراف آن...

خ معین

(گَ) (ص فا.) عادت کرده.

خ معین

(اِ.)۱- خیک، مشک.۲- کیسه.

خ معین

(ص مر. اِمر.)۱- محلی که خوکان در آن زندگی کنند.۲- (کن.) جایی کثیف و نا...

خ معین

(خَ دَ) (مص ل.) خفه شدن.

خ معین

(اِ.) پستانداری از راستة سم داران که در هر دست و پا دارای چهار انگشت ...

خ معین

(خَ پَ) (اِ.) نک خبک.

سایدبار