بایگانی‌های خ - صفحه ۸۸ از ۹۲

خ معین

(اِ.) بر وزنِ بید: گیاه نورسته.

خ معین

(اِ.) گیاهی از تیرة کدوییان که اقسام گوناگون دارد و میوه اش دراز و سب...

خ معین

(اِ.) عادت، خصلت.

خ معین

(خِ) (اِ.)۱- بینی.۲- بن بینی. ج. خیاشیم.

خ معین

(~.) (اِ.) = خیرو. خیری: گل همیشه بهار.

خ معین

(نِ) (اِمر.) خانة تابستانی که از نی یا پارچة کتان درست می‌کردند و بر آ...

خ معین

(خِ خِ) (ق مر.) بیهوده، بی سبب.

خ معین

(اِ.)۱- پارچه‌ای خشن از کتان.۲- پرده‌ای از کتان که آن را در اتا ق می‌...

خ معین

(خِ یا خَ. خا) (ص فا.) آن که نیکی دیگران را خواهد، خیراندیش.

خ معین

(اِ.) مَشک، ظرف چرمین که در آن آب، دوغ، روغن و مانند آن ریزند.

سایدبار