بایگانی‌های خ - صفحه ۸۹ از ۹۲

خ معین

(خِ) (اِ.)۱- گروه اسبان.۲- گروه سواران. ج. اخیال، خیول.

خ معین

(اِ.) صفه، ایوان، رواق.

خ معین

(شُ دَ) (مص ل.) (عا.) بور شدن، شرمنده گشتن.

خ معین

(رِ) (حامص.)۱- سرگشتگی.۲- لجبازی.۳- گستاخی، شجاعت.

خ معین

(اِ.) = خیت: خط دایره مانند که روی زمین کشند.

خ معین

(~. کُ) (ص فا.) ظالم، بی رحم.

خ معین

(خِ) (اِ.)۱- بینی.۲- بن بینی. ج. خیاشیم.

خ معین

(~.) (اِ.) = خیرو. خیری: گل همیشه بهار.

خ معین

(نِ) (اِمر.) خانة تابستانی که از نی یا پارچة کتان درست می‌کردند و بر آ...

خ معین

(خِ خِ) (ق مر.) بیهوده، بی سبب.

سایدبار