بایگانی‌های خ - صفحه ۸۹ از ۹۲

خ معین

۱ - (اِمص.) برخاستن.۲- جستن، جهش.۳- (ص.) بلندی، طاق یا ایوان.

خ معین

(خَ) (اِمص.)۱- عجب، خودبینی.۲- گردنکشی.

خ معین

(خَ یا خِ یِّ) (ص نسب.) مؤنث خیری ؛ وابسته به خیر: امور خیریه (کارهای...

خ معین

(خِ) (اِ.)۱- گروه اسبان.۲- گروه سواران. ج. اخیال، خیول.

خ معین

(اِ.) صفه، ایوان، رواق.

خ معین

(شُ دَ) (مص ل.) (عا.) بور شدن، شرمنده گشتن.

خ معین

(رِ) (حامص.)۱- سرگشتگی.۲- لجبازی.۳- گستاخی، شجاعت.

خ معین

(اِ.) = خیت: خط دایره مانند که روی زمین کشند.

خ معین

(~. کُ) (ص فا.) ظالم، بی رحم.

خ معین

(خِ) (اِ.)۱- بینی.۲- بن بینی. ج. خیاشیم.

سایدبار