بایگانی‌های ذ - صفحه ۲ از ۱۸

ذ معین

(~.) (مص ل.)۱- پژمردن.۲- باریک میان شدن.

ذ معین

(اِ.) حرف نهم از الفبای عربی و حرف یازدهم از الفبای فارسی.

ذ معین

(~.) ۱- (مص ل.) جنبیدن چیزی که در هوا آویخته باشد.۲- (مص م.) جنبانیدن،...

ذ معین

(اِفا.) مال اندوز، گنج نهنده.

ذ معین

(ذُ حَ یا حِ) (اِ.) ورمی باشد به هر دو جانب حلقوم، درد گلو.

ذ معین

(ص نسب.) منسوب به ذات، متعلق به ذات.

ذ معین

(ذُ بَ) (اِ.)۱- گزر دشتی، زردک صحرایی.۲- نوعی قارچ، قسمی سماورغ.۳- گی...

ذ معین

(تُ لْ کُ) (اِ.) خداوند کرسی، دارندة کرسی، نامِ یکی از صورت‌های فلکیِ...

ذ معین

(ذَ یِ) (اِ.) جِ ذبیحه ؛ سر بریده‌ها، بسمل کرده‌ها.

ذ معین

(تُ صُّ) (اِمر.)۱- افکار، اندیشه‌ها.۲- حاجت‌ها.

سایدبار