بایگانی‌های ذ - صفحه ۴ از ۱۸

ذ معین

(ذَ) (ص.)۱- پژمرده.۲- کاهیده، لاغر شده.

ذ معین

(هِ) (اِفا.)۱- رونده، گذرنده.۲- کوشنده.

ذ معین

(~.) (مص ل.)۱- پژمردن.۲- باریک میان شدن.

ذ معین

(اِ.) حرف نهم از الفبای عربی و حرف یازدهم از الفبای فارسی.

ذ معین

(~.) ۱- (مص ل.) جنبیدن چیزی که در هوا آویخته باشد.۲- (مص م.) جنبانیدن،...

ذ معین

(اِفا.) مال اندوز، گنج نهنده.

ذ معین

(ذَ قَ) (اِ.) زنخ، چانه. ج. اذقان.

ذ معین

(ذَ رَ) (اِ.) نک آذرخش.

ذ معین

(ذِ. زَ دَ) (مص ل.) (عا.) گریه کردن و بهانه گرفتن.

ذ معین

(ذُ رَّ) (اِ.) گیاهی است از تیرة غلات که یک پایه‌است و برگ‌هایش پهن و...

سایدبار