بایگانی‌های ذ - صفحه ۴ از ۱۸

ذ معین

(ذَ بّ) ۱- (مص م.) راندن، دفع کردن.۲- (اِمص.) منع، دفع.

ذ معین

(تُ لْ بُ) (اِمر.)۱- دارندة برج‌ها، صاحب برج‌ها.۲- در نجوم قدیم فلک ه...

ذ معین

(یِ قِ) (اِ.) حسی که به وسیلة آن طعم و مزة اغذیه و مواد دیگر درک می‌ش...

ذ معین

(یِ) (اِفا.) چشنده، مزه گیرنده.

ذ معین

(یِ) (اِفا. ص.) آشکار، فاش.

ذ معین

(یِ) (اِفا.) ذوب شونده، گدازان.

ذ معین

(ذِ لِ) (ص.) چیره زبان، تیززبان.

ذ معین

(ذَ رِّ) (ص نسب.) آن چه که جز با ذره بین نتوان دید.

ذ معین

(ذِ لَ) (اِمص.) خواری، زبونی.

ذ معین

(~.) (اِ.) عدسی شیشه‌ای یا بلوری، که دو سطح آن محدب است و چیزهای ریز ...

سایدبار