بایگانی‌های ر - صفحه ۱۵ از ۱۰۲

ر معین

(ص نسب.)۱ - مسافر، رونده.۲- راه نشین.۳- فرستاده.

ر معین

(هِ بِ) (ص.) زن ترسای پارسا ج. راهبات.

ر معین

(گُ) (ص فا.)۱- عابر.۲- مسافر.

ر معین

(بَ) (ص فا.) آن که کسی را در راهی هدایت کند، هادی، دلیل، راهنما.

ر معین

(ص مر.) رایگان.

ر معین

(هِ) (اِ.) عابد مسیحی، پارسا و گوشه نشین. جِ رهبان، راهبین.

ر معین

(هُ) (اِ.) یکی از آهنگ‌های موسیقی قدیم.

ر معین

(ص فا.) = راه گیرنده:۱- راه رو، مسافر.۲- راهزن، قاطع طریق.

ر معین

(رِ) (اِمر.) سوغات سفر، ره آورد.

ر معین

(گُ تَ) (ص فا.) تندرو، راهوار.

سایدبار