بایگانی‌های س - صفحه ۱۰۹ از ۱۵۹

س معین

(س) (اِ.) بچه‌ای که از سر راه بردارند، حرامزاده.

س معین

(سَ گُ لَ) (اِمر.) نانی که از آرد ارزن پزند.

س معین

(~. بَ تِ) (ص مف.) = سنگ - بست:۱- محوطه‌ای که با دیوار سنگی احاطه کر...

س معین

(س) (اِ.)۱- بن دندان.۲- اصل، بنیاد؛ ج. سنوخ، اسناخ.۳- در فارسی به معن...

س معین

(سَ) (اِمر.) زمینی که در آن سنگ فراوان باشد، سنگستان.

س معین

(~. اَ تَ) (مص ل.) کنایه از: اشکال تراشی، مانع پیشرفت کار کسی شدن.

س معین

(سَ دَ) (مص م.)۱- وزن کردن، اندازه گرفتن.۲- ارزش چیزی را تعیین کردن.۳-...

س معین

(سَ) (اِمر.) محکومی که او را تا کمر در خاک فرو می‌کردند و آن قدر با سن...

س معین

(سَ نَ) (اِ.) منسوب به سنه.

س معین

(سَ جَ یا جِ) (اِ.) سنگی برای وزن کردن اشیاء.

سایدبار