بایگانی‌های س - صفحه ۱۴ از ۱۵۹

س معین

(فِ لَ) (اِ.) مقعد.

س معین

(اِمر.) نوعی دوخت درز و چین در لباس زنانه.

س معین

(گَ دِ) (اِمص.) گردش سال، تحویل سال.

س معین

(فِ) (ص.)۱- فرود، پایین.۲- فرومایه، پست. جِ سفله.

س معین

(اِ.)۱- بی رحم، ظالم.۲- اهریمن.

س معین

(شُ) (اِ.) تقویم.

س معین

(فِ) (اِفا.)۱- سفرکننده. ج. سفره، سفار.۲- رسول، سفیر.۳- کاتب. ج. سفره...

س معین

(ص فا.) گدایی کننده، گدا.

س معین

(زَ دِ یا دَ) (ص مف.) (عا.)۱- آفت - دیده، آسیب دیده (محصول).۲- درختا...

س معین

(~.) (ص فا.)پارچه - ای که کفل اسب را بپوشاند.

سایدبار