بایگانی‌های س - صفحه ۱۴ از ۱۵۹

س معین

(فِ) (اِفا.)۱- سفرکننده. ج. سفره، سفار.۲- رسول، سفیر.۳- کاتب. ج. سفره...

س معین

(ص فا.) گدایی کننده، گدا.

س معین

(زَ دِ یا دَ) (ص مف.) (عا.)۱- آفت - دیده، آسیب دیده (محصول).۲- درختا...

س معین

(~.) (ص فا.)پارچه - ای که کفل اسب را بپوشاند.

س معین

(دَ) (مص ل.) به یاد مرده یک سال پس از مرگ او اطعام کردن.

س معین

(~.) (اِ.)۱- پوست دباغی شده اسب یا خر.۲- پوست کفل اسب یا خر.۳- نوعی ک...

س معین

(اِ.) اطاق بزرگ، تالار.

س معین

(غَ) (ص فا.) باده خوار.

س معین

(مِ) (اِ مر.) نوعی مثنوی در بحر متقارب که در آن شاعر ساقی را مخاطب قر...

س معین

(~. کِ) (حامص.) میخوارگی.

سایدبار