بایگانی‌های س - صفحه ۲ از ۱۵۹

س معین

(جِ) (اِفا.) سجده کننده.

س معین

(بِ قُ لْ ذِ) (ص مر.)پیش - گفته، مذکور.

س معین

(اِ.) مرغ کنجدخوار.

س معین

(بِ) (اِفا.)۱- پیشی گیرنده.۲- قبلی، گذشته.

س معین

(~. وَ یا وُ دَ) (مص ل.) بساط می‌گساری گستردن.

س معین

(بِ) (ص.) هفتم، هفتمین.

س معین

(گِ) (اِ.) = ساتگینی. ساتگن: پیاله بزرگ، قدح شراب خواری.

س معین

(بِ) (ص. اِ.)۱- نوعی جامة ابریشمی لطیف و گرانمایه.۲- هر چیز نازک.

س معین

(تَ) (اِ.) نوعی پارچة نخی مانند اطلس.

س معین

(بُ) (اِ.) آهن سخت و خشک. شابرقان و شابورقان نیز گویند.

سایدبار