بایگانی‌های س - صفحه ۲۸ از ۱۵۹

س معین

(سَ بّ بِ) (اِ.) دومین انگشت، انگشت اشاره.

س معین

(سَ) (اِ.) شنبه، نخستین روز هفته.

س معین

(سَ بّ) ۱- (مص م.) دشنام دادن.۲- (اِ.) دشنام، لعن و نفرین.

س معین

(س) (اِ.)۱- نوه، فرزندزاده.۲- قبیله. ج. اسباط.

س معین

(سَ بَ) (اِ.)۱- علت.۲- نسبتِ خویشاوندی.۳- وسیله.۴- طریق.۵- در عروض نو...

س معین

(دَ)(مص م.)۱- کوبیدن و نرم کردن.۲- به هم مالیدن.۳- سوهان زدن.۴- صیقل د...

س معین

(سَ نِ)۱ - (ص نسب.)منسوب به سبز، سبزرن گ، سبزگون.۲- (اِمر.) مادة سبزرن...

س معین

(سُ) (ص.) سواری که مایحتاج خود را به فتراک بسته و مسلح و مکمل یراق می...

س معین

(~. گِ رِ تَ)(مص ل.) پناه بردن.

س معین

(~.) (اِ.) صراحی.

سایدبار