بایگانی‌های س - صفحه ۵۷ از ۱۵۹

س معین

(سَ) (ص فا.) آن که بدقدم است و اطرافیانش زود می‌میرند.

س معین

(~. حَ) (اِمر.) مرز. ج. سرحدات.

س معین

(~ خا)۱- (حامص.) خواندن آواز پیش از آواز دیگران.۲- سرودگویی، تغنی.۳- خ...

س معین

(س) (اِ.) گرگ ؛ ج. سراحین.

س معین

(سَ خا) (ص فا.) = سر خواننده:۱- خواننده‌ای که به خواندن آغاز کند.۲- کس...

س معین

(~.) (ص مر.) (عا.) خوشحال، شاد.

س معین

(سَ رَ) (اِ.) گیاهی است از ردة نهان - زادان آوندی که سردستة گروهی از ...

س معین

(~. خَ یا خِ) (اِمر.) نظامی ای که یک جوخه را اداره کند، و آن پایین تری...

س معین

(سَ خَ مَ) (اِمر.) حقوق و عوارضی که کدخدا از رعایا می‌گیرد.

س معین

(سَ جَ یا جِ) (اِ.) کاسة مسین گردی که در ته آن سوراخی است و آن کاسه را...

سایدبار