بایگانی‌های س - صفحه ۸۹ از ۱۵۹

س معین

(سَ. زَ دَ) (مص م.) (عا.) خوردن.

س معین

(سَ فْ) (مص م.) ریختن، ریختن آب یا خون.

س معین

(سَ قّ) (اِ.) (عا.) سقف دهان، کام. ؛~ کسی را با چیزی برداشتن سخت عاد...

س معین

(سَ) (اِ.) = سفج. سفجه. سفچه:۱- خربزة نارس.۲- شراب مثلث.

س معین

(سَ) (حامص.) جهالت، نادانی، بلاهت.

س معین

(سَ) (اِ.)۱- آرد بیخته.۲- هر داروی کوبیده که خشک مصرف کنند.

س معین

(سَ) (ص.)۱- نادان.۲- احمق.۳- ابله.

س معین

(سُ فَ) (اِ.) جِ سفیه.

س معین

(~.) (حامص.) نک سلحشوری.

س معین

(~. شُ دَ) (مص ل.)۱- بی فایده شدن.۲- مردن.

سایدبار