بایگانی‌های س - صفحه ۹۹ از ۱۵۹

س معین

(سَ) (ص نسب.)۱- هرآن چه شنیده شده باشد.۲- بنا شده بر عادت.۳- آن چه که...

س معین

(~.) (اِ.)۱- بچه، فرزند (آدمی و جانوران).۲- شراب خالص.۳- کوهان شتر.۴-...

س معین

(سَ عُ لْ اَ) (مص م.) شنیدن آوازها.

س معین

(سَ قِ) (اِ.)۱- طبع، سرشت.۲- ذوق.

س معین

(سَ مّ) (ص.)۱- آن که بسیار شنود (سخنان دیگران را).۲- مطیع.۳- جاسوس.۴...

س معین

(~. گَ) (حامص.) زبان درازی، بدزبانی.

س معین

(سَ) (اِ.)۱- بساط، سفره.۲- صف، رده.

س معین

(سَ طَ یا طِ) (ص.) زن زبان دراز، زن بدزبان.

س معین

(سَ فُ) (اِ.) آهنگی که برای ارکستر کامل ساخته شود.

س معین

(سَ تُ رَّ) (اِمر.) نقطه‌ای درآسمان که درست در امتداد سر شخص باشد.

سایدبار