بایگانی‌های ش - صفحه ۳۵ از ۱۰۴

ش معین

(شَ دُ لْ لَ) (ص مر.) با لحن تند، زننده (فره).۲- درشت گوی (فره).

ش معین

(شَ زِ) (ص.)۱ - خشمناک.۲- زورمند.۳- تند و تیز.

ش معین

(ش) (اِ.)۱- بند کفش از دوال. ج. شِرُک.۲- گیاه خشک باران رسیده.

ش معین

(شَ) (ص.)۱- سخت.۲- قوی.۳- فراوان.۴- تند.۵- ظالم.

ش معین

(شَ رَ) (اِ.) پارة آتش که به هوا پرد.

ش معین

(شُ رّ) (ص فا. حامص.)۱- پیاپی ریزان و روان.۲- باران.

ش معین

(شَ) (ص.) بدکار. ج. اشرار.

ش معین

(~.) (ص مر.)خجل، شرمنده، منفعل.

ش معین

(شَ حَ یا حِ) (اِ.) قطعة گوشت.

ش معین

(شَ) (اِ.)۱- آزرم، خجلت.۲- ناموس.۳- آلت تناسلی.

سایدبار