بایگانی‌های ش - صفحه ۴۴ از ۱۰۴

ش معین

(شُ) (اِ.) خاکستر و بقایای حاصل از سوختن اشنان قصارین که حاوی مقداری ک...

ش معین

(شَ) (ص فا.) کسی که از موی یا ابریشم پارچه بافد، موی تاب.

ش معین

(شَ) (اِ.) ترکش، تیردان.

ش معین

(شَ) (اِ.) شاخ.

ش معین

(شَ عِ) (اِ.) جو.

ش معین

(شَ) (اِمر.) درختی از تیرة گل سرخیان که از گونه‌های هلو به شمار می‌رود...

ش معین

(شُ) ۱- (مص م.) دریافتن.۲- (اِ مص.) ادراک.۳- آگاهی.

ش معین

(شَ) (ص.)۱- ستبر، ناهموار.۲- در اصطلاح گیاه شناسی میوة گوشتدار مانند: ...

ش معین

(~.) (ص نسب.) کسی که عرب را پست شمارد.

ش معین

(ش) (ص نسب.) منسوب به شفاه، لبی، زبانی.

سایدبار