بایگانی‌های ض - لغت نامه زردیس

ض معین

(حِ کَ یا کِ) ۱- (اِفا.) مؤنث ضاحک.۲- (اِ.) دندانی که وقت که خندیدن پی...

ض معین

(حِ) (اِفا.) خندان، خندنده.

ض معین

(~. گُ تَ) (مص ل.) اهمال کردن.

ض معین

(جِ) (اِفا.)۱ - مرد بر پهلو خوابیده.۲- کاهل بسیار خسبنده. ج. ضواجع.

ض معین

(~. کَ دَ) (مص م.)۱- خراب کردن، فاسد کردن.۲- (عا.) کنف کردن، بور کردن...

ض معین

(جِ) (اِفا.) دلتنگ، بی آرام از غم.

ض معین

(یِ) (اِفا.)۱- تباه، تلف.۲- بی فایده، بی ثمر.۳- مهمل، بیکار.

ض معین

(بِ طَ یا طِ) (اِ.) قاعده، دستور.

ض معین

(یِ) (اِفا.) زیان رساننده، ضرر رساننده.

ض معین

(بِ) (اِفا.)۱- نگاه دارنده، حفظ کننده.۲- شحنه.۳- حاکم. ج. ضوابط.

سایدبار