بایگانی‌های ض - صفحه ۲ از ۱۳

ض معین

(حر.)هجدهمین حرف از الفبای فارسی، برابر با عدد ۸۰۰ در حساب ابجد.

ض معین

(مِ) (اِفا.)۱- باریک اندام.۲- دقیق، لطیف.

ض معین

(لِّ) (ص.)۱- مؤنث ضال، گم گشته.۲- گمراه کننده.

ض معین

(لّ) (اِفا.) گمراه.

ض معین

(اِفا. ص.) کامل، تمام.

ض معین

(غِ) ۱- (اِفا.) افشرنده، فشارنده.۲- (اِ.) دردی است که صاحبش پندارد که ...

ض معین

(اِ.)۱- سگ شکاری.۲- خون روان.

ض معین

(رِ) (اِفا.) زننده، کسی که می‌زند. ج. ضوارب. ضاربین.

ض معین

(رّ) (اِفا.) زیانکار، مضر. ج. ضارین.

ض معین

(اِ.) نام هجدهمین حرف از الفبای فارسی، ض.

سایدبار