بایگانی‌های ض - صفحه ۶ از ۱۳

ض معین

(ضَ جَّ) (اِ.) ناله، غوغا.

ض معین

(ضَ رّ) (اِ.)۱- زیان.۲- سختی، تنگی.۳- (مص ل.) زیان رسانیدن.

ض معین

(ضُ رَ) ۱- (مص ل.) تنگدل شدن.۲- (اِ.) ملال، اندوه.

ض معین

(ض دُ یَُ) (اِمص.)۱- ضد هم بودن، مخالف هم بودن.۲- دشمنی، ناسازگاری....

ض معین

(ضَ جَ) (مص ل.)۱- نالیدن، اظهار دلتنگی کردن.۲- بی قراری کردن.

ض معین

(ضَ فِ) (ص.) مؤنث ضعیف.۱- زن سست و ناتوان.۲- زن، (مطلق) زوجه.

ض معین

(ضَ) (ص.) واجب، لازم.

ض معین

(ضَ. کَ دَ) ۱- (مص م.) دریدن، شکافتن.۲- انجام دادن عمل ضرب.

ض معین

(ضَ فُ نَّ) (ص م.)سست - اراده.

ض معین

(ضُ) (اِ.) جِ ضرب.۱- گونه‌ها، انواع.۲- اجزای آخر بیت.

سایدبار