بایگانی‌های ظ - صفحه ۲ از ۶

ظ معین

(~.) (اِ.) جِ ظل ؛ سایه‌ها.

ظ معین

(ظَ) (اِ.) آهو، ج. ظب، ظباء، ظبیات.

ظ معین

(ظِ لّ) (اِ.)۱- سایه.۲- پناه، کنف.۳- تیرگی شب.

ظ معین

(~.) (ص نسب.)۱- منسوب به ظاهر.۲- قشری.۳- کسی که به ظاهر آیات قرآن توج...

ظ معین

(ظَ فَ) (ص فا.) پیروزمند.

ظ معین

(~.) (حامص.)۱- وضع یا حالتی غیرواقعی، تظاهر.۲- آراستن و خوب جلوه دا...

ظ معین

(ظَ فَ) ۱- (مص ل.) پیروز شدن.۲- (اِمص.) پیروزی.

ظ معین

(هِ) (ص فا.) آن که فقط به ظواهر امر توجه دارد، آن که قادر به دقت در ...

ظ معین

(ظَ نَ یا نِ) (اِ.) هودج، کجاوه.

ظ معین

(هِ رَ نْ) (ق.) در ظاهر چنان که به نظر می‌رسد.

سایدبار