بایگانی‌های ظ - صفحه ۵ از ۶

ظ معین

(ظُ) (مص ل.) آشکار شدن، نمایان شدن.

ظ معین

(ظَ لَ مِ یا مَ) (ص. اِ.) جِ ظالم، ؛ ستمکاران.

ظ معین

(~. ن) (حامص.) پشت - نویسی کردن چک و مانند آن.

ظ معین

(ظُ مَ) (اِ.) تاریکی، ج. ظلمات.

ظ معین

(ظَ) ۱- (اِ.) پشت.۲- (مص م.) یاری کردن.

ظ معین

(ظُ) (ص نسب.) تیره، تاریک.

ظ معین

(ظِ رِ) (اِ.) رویة جامه، ابره.

ظ معین

(ض ِ) (مص ل.) با زن خود صیغة بیزاری ذیل را گفتن: «انت علی کظهرامی» ی...

ظ معین

(ظَ) (ص.)۱- مورد اتهام واقع شده.۲- بدگمان نسبت به دیگران.

ظ معین

(ظَ) (ص.)۱- مرد بدگمان.۲- مرد سست و ضعیف که نتوان بدو اعتماد کرد.

سایدبار