بایگانی‌های غ - صفحه ۴ از ۵۵

غ معین

(اِ.) بی التفاتی ؛ مق. سیور غامیشی.

غ معین

(مِ) (اِ.) کبره، پینه.

غ معین

(دِ) (اِفا.) بی وفا، خیانتکار.

غ معین

(ص نِ) (ق.) به صورت غصب، با زور.

غ معین

(زِ) (اِفا.) ریسنده.

غ معین

(ص.) (عا.) نک قاتی.

غ معین

(ص) (اِفا.) غصب کننده.

غ معین

(اِ.) دیگ بزرگ مسی.

غ معین

(بِ یا بَ) (اِ.)۱- زمین پست و هموار۲- نیزة دراز.۳- بیشه درختان انبوه...

غ معین

(صّ) (اِفا.)۱- انباشته، پُر.۲- گروه بسیاری از مردم که یک جا گِرد هم ...

سایدبار