بایگانی‌های غ - صفحه ۵ از ۵۵

غ معین

(~.) (اِ.) صدا، آواز.

غ معین

(یِ یا یَ) ۱- (اِ.) ابر بامدادی. ج. غادیات و غوادی.۲- بامداد.۳- (اِفا...

غ معین

(اِ.) زاغچه.

غ معین

(~.) (ص فا.)۱- غالیه ساز.۲- عطرفروش.

غ معین

(اِفا.) گمراه. ج. غاوون ؛ غوات.

غ معین

(~.) (ص فا.) کنایه از: بوی خوش دهنده.

غ معین

(شَ) (اِمر.) چوبی که بدان گاو را رانند.

غ معین

(~. اَ دِ) (ص مف.)۱- آن چه به غالیه اندوده باشد.۲- سیاه.

غ معین

(وَ یا وُ)۱- خیاری که برای تخم بگذارند تا بزرگ شود.۲- خوشة انگور رسیده...

غ معین

(~. اَ یِ) (اِمر.) ابزاری که با آن غالیه را بر اندام می‌مالیدند.

سایدبار