بایگانی‌های غ - صفحه ۵۱ از ۵۵

غ معین

(~.) (ص نسب.) منسوب به غیرت، ناموس پرست.

غ معین

(مص ل.)غایب شدن، ناپدید شدن.

غ معین

(لِ) (اِ.) کوزة دهن گشاد.

غ معین

(~. نِ دَ) (مص م.) به رشک و حسد واداشتن.

غ معین

(غَ یّ)۱- (مص ل.) گمراه شدن.۲- (اِ مص.) گمراهی.۳- تباهی، فساد.۴- هلاک،...

غ معین

(غُ لِ) (ص.)۱- خام، نارس.۲- بی عقل.

غ معین

(~. وَ دَ) (مص ل.) حسد بردن، غبطه خوردن.

غ معین

(غُ کِ) (اِ.) سِکسِکه.

غ معین

(لْ دَ) (اِ.) (عا.) آدم درشت هیکل و بدترکیب.

غ معین

(غ رَ) ۱- (مص ل.) رشک بردن.۲- (اِمص.) حمیت، جرأت.۳- ناموس پرستی.۴- (ا...

سایدبار