بایگانی‌های غ - صفحه ۵۴ از ۵۵

غ معین

(غ)۱- (ص فا.) خیزنده.۲- (ق.) در حال غیژیدن.

غ معین

(غِ یْ ظْ) ۱- (مص م.) به خشم آوردن.۲- (اِ.) خشم.

غ معین

(اِصت.) (عا.) آواز طولانی تند رفتن چیز سخت در هوا.

غ معین

(غِ یْ) ۱- (مص ل.) کم شدن آب و فرو نشستن آن.۲- اندک.

غ معین

(غ. شُ دَ) (مص ل.) سیخ شدن دست و جز آن، بی حرکت و خشک شدن موقت عضوی ما...

غ معین

(غَ نِ) (ق مر.) از روی غیرت، به شیوه و روش غیرتمند.

غ معین

(غَ) (ص.)۱- با حمیت، ناموس - پرست.۲- غیرتمند، پُر غیرت، مجازاً دلیر ...

غ معین

(غُ) (اِ.) جِ غیث ؛ باران‌ها.

غ معین

(غَ) (ص.) (مص ل.) غایب شدن، ناپدید شدن.

غ معین

(غِ) (اِ.) آواز بلند.

سایدبار