بایگانی‌های ف - لغت نامه زردیس

ف معین

(بُ دَ) (مص م.) بردن، باز بردن.

ف معین

(حراض.)۱- با، به.۲- به طرفِ، به سوی.

ف معین

(فِ ئُ) (اِ.) نک فئودالیته.

ف معین

(ج) (اِفا.)۱- گناهکار، تبهکار.۲- زناکار.

ف معین

(فِ ئُ تِ) (اِ.) حکومت ملوک الطوایفی، نوعی حکومت که زمین داران بزرگ ق...

ف معین

(تِ) ۱- (اِفا.) یورش برنده، به ناگاه گیرنده.۲- (ص.) دلیر، شجاع، خون ری...

ف معین

(فِ ئُ) (ص.) مالک، دارندة زمین‌های بسیار.

ف معین

(تُ دَ)(مص ل.) = فاتولیدن:۱- دور شدن، حذر کردن، دوری گزیدن.۲- رمیدن.

ف معین

(فِ ئَ یا ئِ) (اِ.)۱- گروه، دسته.۲- دسته‌ای از لشکریان.

ف معین

(تِ) (اِفا.)۱- فتنه انگیزنده.۲- کسی که ارادة فجور با زنان کند.۳- گمر...

سایدبار