جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
ف
معین
فئودال
(فِ ئُ) (ص.) مالک، دارندة زمینهای بسیار.
ف
معین
فاتوریدن
(تُ دَ)(مص ل.) = فاتولیدن:۱- دور شدن، حذر کردن، دوری گزیدن.۲- رمیدن.
ف
معین
فئه
(فِ ئَ یا ئِ) (اِ.)۱- گروه، دسته.۲- دستهای از لشکریان.
ف
معین
فاسقه
(س قَ یا قِ) (اِفا.) مؤنث فاسق.
ف
معین
فارقه
(رِ قَ یا قِ) (اِفا.)۱- مؤنث فارق ؛ ج. فارقات.۲- نشانهای که برای امت...
ف
معین
فاخور
(خُ) (ص مر.) درخور، سزاوار.
ف
معین
فاسق گرفتن
(~. گِ رِ تَ) (مص ل.) رابطة نامشروع برقرار کردن زن شوهردار با مرد بیگ...
ف
معین
فارق
(رِ) ۱- (اِفا.) جداکننده، آن که بین حق و باطل فرق میگذارد.۲- (اِ.) تف...
ف
معین
فاخواستن
(خا تَ)(مص م.)بازخواستن، باز - خواست کردن.
ف
معین
فاسق
(س) (اِفا.)۱- گناهکار، بدکار.۲- در فارسی به معنی مردی که با زن شوهردا...
‹
1
2
3
4
5
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها