بایگانی‌های و - صفحه ۲۸ از ۷۲

معین و

(وَ ثَ) (اِ.) بُت. ج. اوثان.

معین و

(وُ دِّ یَُ) (اِ.) کنایه از: زوجه، زن.

معین و

(وَ)(اِ.) = وشی:پارچه‌ای است خوش قماش و لطیف.

معین و

(وَ هَ یا ه) (ص.) مؤنث وجیه.

معین و

(وَ جَ) (اِ.) ترس، بیم.

معین و

(وَ عِ یا عَ) (اِ.) نک. ودیعت.

معین و

(~. بَ) (اِ.) مذهب، شریعت.

معین و

(وَ) (ص.)۱- نیکورو، زیبا. ج. وجهاء.۲- صاحب قدر و جاه.

معین و

(وَ جَ) (اِ.) درد، رنج. ج. اوجاع.

معین و

(وَ عَ) (اِ.) پولی یا مالی که به امانت سپرده شود.

سایدبار