بایگانی‌های و - صفحه ۳۹ از ۷۲

معین و

(وُ طا) (ص.) مؤنث اوسط ؛ میانی، میانه.

معین و

(وَ دَ) (مص ل.) حرکت کردن باد یا نسیم.

معین و

(~.) (اِ.) چربی، پیه.

معین و

(~.) (ص نسب.) منسوب به ورود، آن چه مخصوص و مربوط به ورود و دخول کسان ...

معین و

(وَ وَ س) (اِ.) پیدا شدن اندیشة بد در دل. ج. وساوس.

معین و

(وَ سَ) (اِ.) میانه، میان، چیزی که نه خوب باشد و نه بد. ج. اوساط.

معین و

(وِ وِ) (ص.) موی مجعد با فِرهای ریز و بسیار.

معین و

(وَ) (اِ.) رگ، رگ گردن.

معین و

(وُ) (مص ل.) درآمدن، داخل شدن.

معین و

(وَ) (ص نسب.) کسی که دارای وسواس است، مردد، دو دل.

سایدبار